แรขอบฟ้าอรุโณทัย เล่ม 1 และ 2 / ดวงตะวัน

พรุ่งนี้...สำหรับใครหลายคนอาจเป็นถ้อยคำแห่งความหวัง หากวันวาน วันนี้ หม่นมืดนัก ก็ยังมีความหวัง ว่าแสงแห่งวันใหม่จะสาดฉายมาพร้อมโอกาสใหม่ๆ ในชีวิต 
แต่สำหรับใครบางคน พรุ่งนี้...วันใหม่...รุ่งเช้า...ถ้อยคำเหล่านี้กลับคล้ายจะยิ่งตอกย้ำว่าความทุกข์ไม่มีทางหมดสิ้นไป แสงแห่งอรุโณทัยไม่อาจส่องลอดเข้ามาในห้วงหัวใจอันมืดมิด ได้แต่บอกกับตัวเองว่า “ชีวิต” ช่างยาวนานเกินจะทน 

ใครจะเชื่อว่า เรเวียร์ ศิลปินหนุ่มชื่อดังผู้มากความสามารถ ทายาทคนเดียวของคุ้มผีเสื้อ ตระกูลเก่าแก่ที่มั่งคั่ง จะคือใครคนนั้น สังคมและผู้คนรอบข้างรับรู้เพียงว่า เขาคือศิลปินผู้มีโลกส่วนตัวสูง ลึกลับ ยากที่ใครจะเข้าถึงและเข้าใจ ไม่มีใครรู้ ว่ารอยยิ้มหยันบนใบหน้า ทีท่าเฉยชา ไร้อารมณ์ความรู้สึก ของบุรุษหนุ่มรูปงาม เกิดจากอะไร ความเลอเลิศถึงพร้อมในชีวิต ทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ และสติปัญญา ซึ่งราวกับเฮกัลมอบให้จนเกินพอ ก่อให้เกิดปมอันใดในหัวใจ หรือแท้ที่จริง มันเป็นดั่งคำที่ผู้คนเล่าขาน...ลูกหลานและผู้คนในคุ้มผีเสื้อ...ไม่ว่าใคร ยุคสมัยใด ล้วนแต่ประสบชะตากรรมแปลกประหลาด มีชีวิตโดดเดี่ยวเดียวดาย ประหนึ่งต้องคำสาป!

ไม่มีใครรู้ มีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับ “ชีวิต”
หากที่ไม่รู้ก็คือ...ทำอย่างไรจึงจะพ้นไปจากชีวิตเช่นนี้ได้
ในวันคืนที่มืดมิด โดดเดี่ยว และทุกข์ท้อ เรเวียร์ได้แต่ถามตัวเอง
จะมีสักวันไหม...ที่พลังแห่งหัวใจของใครสักคนจะทำให้อรุณรุ่งฉายฉาน...เปิดทางให้เขาก้าวผ่านห้วงรัตติกาลที่ยาตราสู่ชีวิตมาเนิ่นนานวันเสียที

แรขอบฟ้าอรุโณทัย เล่ม ๒
วาวรุ้งเพชรพราย รักคืนเรือนแรม 
นิยายในชุดธิโมส์เรื่องที่ ๑๒ (เล่มที่ ๑๓) นี่คือภาคต่อและตอนจบของแรขอบฟ้าอรุโณทัย เล่ม ๑ ที่นักอ่านหลายคนเฝ้าติดตามและร่วมลุ้นไปกับชีวิตและความตายของศิลปินหนุ่มผู้ลึกลับ
อย่างเรเวียร์ ว่าถึงที่สุดแล้ว คำสาปที่ผูกติดชีวิตของเขามานานวันจะคลายมนต์ลงได้หรือไม่ และด้วย...วิถีทางใด 
ร่วมหาคำตอบให้คำถามที่ค้างคาใจใครหลายคน ว่าหากโซยาคือรักแรก แล้วใครกันคือรักครั้งสุดท้ายของเขา...เรเวียร์